Είναι ένας συνδυασμός γυμναστικής και χορού (μπαλέτο) και πρόκειται για αποκλειστικά γυναικείο αγώνισμα.

Εφευρέθηκε στις αρχές του 20^ου αιώνα στην Γερμανία και την Σουηδία. Όμως η καλλιτεχνική του φύση το έκανε πιο δημοφιλές στην Ανατολική Ευρώπη και το 1962 αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητο αγώνισμα από την Διεθνή Ομοσπονδία Γυμναστικής (F.I.G.)

Το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα διοργανώθηκε το 1963 στην Βουλγαρία, άλλα μόλις το 1972 εκδόθηκε πρώτη φορά ο ¨κώδικας βαθμολογίας¨ από την Διεθνή Ομοσπονδία.

Σήμερα είναι αγώνισμα που συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η Ρυθμική Γυμναστική ¨εκφράζεται¨ με προγράμματα, είτε ελεύθερης χορογραφίας, είτε με χρήση κάποιου οργάνου (σχοινάκι, μπάλα, στεφάνι, κορύνες, κορδέλα).

Στις Διεθνείς διοργανώσεις, ανά διετία, επιλέγεται να παρουσιαστούν προγράμματα των τεσσάρων από των πέντε οργάνων.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Γυμναστικής (Ε.Γ.Ο.) ακολούθως συντάσσεται με την παραπάνω οδηγία, ούτως ώστε και η χώρα μας δια των εκπροσώπων αθλητριών να συμμετάσχει με αξιώσεις διεκδίκησης κάποιας διάκρισης.

Η Ρυθμική ως αγώνισμα επιτάσσει η αθλήτρια να είναι ευλύγιστη, δυνατή και γεμάτη χάρη οι κινήσεις της και γι αυτό βάση της είναι το Μπαλέτο.

Επίσης, θα πρέπει να έχει ένα ισορροπημένο μυϊκό σύστημα, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται με ευκολία ο απόλυτος έλεγχος των μυών και το μεγαλύτερο δυνατό εύρος των κινήσεων.

Απαιτούνται τουλάχιστον έξι χρόνια προπονήσεων για να φτάσει μία ¨γυμνάστρια¨ σε επίπεδο πρωταθλητισμού.

Πρώτα από όλα χρειάζεται πολύ εξάσκηση στο Μπαλέτο, για να μπορεί η αθλήτρια αβίαστα να επιτυγχάνει την σωστή στάση σώματος ανά άσκηση.

Ύστερα απαιτείτε αρκετή ώρα προπόνησης εξοικείωσης στον χειρισμό κάθε οργάνου ξεχωριστά και την εναρμόνιση κάθε άσκησης του, με την μουσική.

Στόχος η απόλυτη επίδειξη άνεσης και εκφραστικότητας στους κριτές κατά την εκτέλεση των προγραμμάτων.

Έτσι, οι ώρες μπαλέτου - προπόνησης που απαιτούνται για ένα σοβαρό αποτέλεσμα δουλειάς κυμαίνονται από τέσσερεις (4) έως έξι (6) ανά κατηγορία διαγωνισμού (παγκορασίδες, κορασίδες, νεανίδες, γυναίκες).

Ο διαγωνισμός χωρίζεται σε Ατομικό επίπεδο και σε επίπεδο ¨Ομάδας¨ (¨Enseble¨).

Σε Ατομικό επίπεδο οι ¨γυμνάστριες¨ διαγωνίζονται στα όργανα που έχουν επιλεγεί αναλόγως με την κατηγορία (παγκορασίδες, κορασίδες, νεανίδες, γυναίκες).

Επίσης κάτι ανάλογο γίνεται και στις ¨Ομάδες¨(¨Enseble¨), όπου πέντε αθλήτριες παρουσιάζουν προγράμματα είτε χρησιμοποιώντας όλες το ίδιο όργανο, είτε σε συνδυασμό δύο οργάνων.

Και στα δύο είδη διαγωνισμού στον τελικό κάθε ¨οργάνου¨ προκρίνονται οι οκτώ καλύτερες βαθμολογίες.

Σε ατομικό επίπεδο ανά κατηγορία, οι αθλήτριες διαγωνίζονται σε προγράμματα τεσσάρων προεπιλεγμένων οργάνων και στο τέλος του αγώνα βγαίνει η κατάταξη του αγώνα.

Νικήτρια του Σύνθετου Ατομικού είναι η αθλήτρια που συγκέντρωσε την μεγαλύτερη βαθμολογία από την άθροιση των επιμέρους βαθμών που έβαλαν οι κριτές ανά όργανο.

Όμως, βάση των επιμέρους βαθμών που έβαλαν οι κριτές ανά όργανο, διεξάγεται ένας ακόμη αγώνας μεταξύ των οκτώ καλύτερων βαθμολογιών (ανά όργανο) και βγαίνει κατάταξη πλέον, των καλύτερων αθλητριών ανά όργανο.

Σε επιπέδου ¨Ομάδας¨ (¨Enseble¨), πέντε αθλήτριες παρουσιάζουν δύο προγράμματα είτε χρησιμοποιώντας όλες το ίδιο όργανο, είτε σε συνδυασμό δύο οργάνων.

Νικήτρια του Σύνθετου Ομαδικού είναι η ¨Ομάδα¨ που συγκέντρωσε την μεγαλύτερη βαθμολογία από την άθροιση των επιμέρους βαθμών που έβαλαν οι κριτές ανά πρόγραμμα.

Όμως, βάση των επιμέρους βαθμών που έβαλαν οι κριτές στο κάθε πρόγραμμα, διεξάγεται ένας ακόμη αγώνας μεταξύ των οκτώ καλύτερων βαθμολογιών (ανά όργανο) και βγαίνει κατάταξη πλέον, των καλύτερων ¨Ομάδων¨(¨Enseble¨).

Η ¨εκτέλεση¨ είναι το μεγαλύτερο μέρος της βαθμολογίας κάθε οργάνου, που δίνεται από τους κριτές.

Είναι λοιπόν, στο ¨χέρι¨ κάθε αθλήτριας να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που της παρέχει κάθε ¨όργανο¨ και να παρουσιάσει το καλύτερο δυνατό πρόγραμμα.

Τα ¨όργανα¨ είναι τα εξής:

• Σχοινάκι: είναι το ¨όργανο ¨ που απαιτεί μεγάλες σωματικές ικανότητες και βασικές ομάδες ασκήσεων είναι τα άλματα και οι αναπηδήσεις. Το μέγεθος του είναι ανάλογο με το ύψος της αθλήτριας και στα τελειώματα του έχει κόμπους έτσι ώστε να γίνεται ευκολότερος ο χειρισμός του.

• Μπάλα: είναι το ¨όργανο¨ που αναδεικνύει την ελαστικότητα και την ¨εκφραστικότητα¨ του σώματος με το κύλισμα της επάνω του. Επίσης προβάλλει την αντίθεση της δύναμης μέσω των εκτινάξεων της μπάλας και ταυτόχρονα το απαλό ¨πιάσιμο¨ της. Το μέγεθος της είναι διαμέτρου από 18 έως 20cm και το βάρος της 400gr.

• Στεφάνι: ο χειρισμός του γίνεται με ποικιλία ασκήσεων που περιλαμβάνουν περιστροφές του, εκτινάξεις του, κυλίσματα του και περάσματα του σώματος από μέσα του. Η περίμετρος του είναι ανάλογη με το ύψος της αθλήτριας και κυμαίνεται από 80 έως 90cm και το βάρος του είναι 300gr.

• Κορδέλα: ο χειρισμός αυτού του ¨οργάνου επιτάσσει την συνεχή κίνηση της διαγράφοντας όμορφα σχήματα τα οποία είναι καθορισμένα εκ των προτέρων. Το πλάτος της κυμαίνατε από 4 έως 6cm, το μέγιστο μήκος της είναι τα 6m, ενώ η λαβή της είναι 50 έως 60cm διαμέτρου 1cm.

• Κορύνες: σε αυτό το ¨όργανο η χορογραφία θα πρέπει να είναι εμπλουτισμένη με πολλές στροφές, εκτινάξεις, κυβιστήσεις και γενικά ασύμμετρες κινήσεις. Το μήκος τους κυμαίνεται από 40 έως 50cm και το βάρος τους είναι 150cm.